U predanju bratstva Lalića, iz Vasojevića, navodi se da je Nikola Otašev Dabetić, pored sinova Stanoja, Otaša i Ruslana, imao i sina Dmitra. Zvali su ga Dmitar Prisoja, jer se naselio u selu Prisoju kod Andrijevice, po dolasku iz Lijeve Rijeke. Od njegovih potomaka su nastala bratstva: Lalići, Ğolevići, Matovići, Dragojevići, Kolevići, Nikići, Vujovići, Stankovići i Nolevići.Dakle, Lalići su potomci Radonje Manojlovog Dabetića, koji je imao madimak Lala, po kome su se prozvali Lalići. Kao bliža bratstva (od Dmitra Prisoje) smatraju se: Garčevići, Petrići, Vuksanoviæi i Arsenijeviæi. Radonja se sa ocem Manojlom preselio iz Prisoja u Cecune. Radonja je imao osam sinova: Ota, Vukajla, Đorđija, Vukašina, Novicu, Reka, Stanišu i Obrada. Oto i Ğorğije nijesu imali poroda. Od ovih Lalinih sinova nastalo je brojno potomstvo Lalića.Jedan broj Lalića iz Vinicke kod Berana, početkom XX vijeka, ponovo su uzeli prezime Dabetić. To su učinili na zahtjev daljeg bratstvenika iz Budimlje, oficira crnogorske vojske, čuvenog junaka Vuka Dabetića, kako bi popunio broj bratstvenika (njih osamnaest), da bi od knjaza Nikole mogao biti unaprijeđen u viši čin. Tako su se oni nazvali Dabetići po svojoj volji, pa je bilo porodica u kojima se otac prezivao Dabetić, a sin Lalić, ili obrnuto! Kao što se vidi, ući u suštinu bratstveničkog rodoslovlja nije nimalo laka stvar, pa makar se radilo samo o jednom prezimenu, od Radonje Manojlovog, zvanog Lala.
Približno 7,509 ljudi nosi ovo prezime Najviše preovlađuje u: Srbiji Najgušće raspoređeno u: Crnoj Gori
© Newspaper WordPress Theme by TagDiv